Pamięć wewnętrzna i zewnętrzna

ROM

W komputerze znajduje się typ pamięci - ROM. Jest to skrót od Read Only Memory - pamięć tylko do odczytu.

ROM jest nieco innym rodzajem pamięci niż RAM czy pamięć dysku twardego. Z pamięci tej dane można tylko czytać, nie da się w niej nic zapisać. Gdy uruchamiasz swój komputer, z pamięci ROM wczytywany jest automatycznie specjalny program sprawdzający m.in. rozmiar pamięci RAM i prawidłowość funkcjonowania podłączonych urządzeń. Zawartość pamięci ROM jest stała i nie zostaje skasowana po wyłączeniu prądu.

RAM

Twój komputer posiada również pamięć, która zwie się RAM. Jest to skrót od Random Access Memory. Pamięć, w postaci modułów RAM, umieszczana jest na płycie głównej. Gdy procesor przetwarza informacje, potrzebuje miejsca, w którym mógłby tymczasowo przechowywać pośrednie i końcowe wyniki obliczeń. Do tego  właśnie celu służy mu RAM.
Pamięć RAM może również przechowywać informacje o danym programie lub tekst listu, który otworzyłaś w edytorze tekstowym. Gdy z poziomu edytora tekstowego wydasz komputerowi polecenie "otwórz dokument", procesor zajmie się pobraniem dokumentu z dysku twardego. Dane listu, tzn. jego zawartość, wczytywane są do pamięci RAM, po czym list zostaje wyświetlony na ekranie. Gdy wprowadzasz do listu zmiany, to wiedz, że obróbce poddajesz tylko dane listu znajdujące się w pamięci RAM. Żeby zmiany te zachować, musisz je zapisać na twardym dysku. Im większa pamięć RAM, tym więcej informacji może jednocześnie przechowywać. Wielkość pamięci RAM mierzona jest w MB (megabajtach). 1 MB może przechowywać ok. 1 000 000 znaków. Twój komputer ma w tej chwili 64 MB pamięci RAM. W razie potrzeby będziesz mogła jej jeszcze dodać.
A jeśli napiszę list za pomocą edytora tekstu, a następnie wyłączę komputer? Czy list ten będzie nadal znajdował się w pamięci RAM?
Nie, dane przechowywane są w pamięci RAM tylko tak długo, jak długo dopływa do niej prąd. Jeśli wyłączysz komputer, to prąd zostaje odłączony i pamięć ta zostaje całkowicie wyczyszczona. Dlatego przed wyłączeniem komputera zawsze zapisuj listy (dokumenty) na twardym dysku.

Wszystkie nasze dokumenty oraz programy przechowujemy w postaci elektronicznych plików.

Do przechowywania informacji komputer używa tzw. pamięci masowych. Najczęściej są to wszelkiej dyski twarde oraz CD-ROM’y, czyli płyty kompaktowe, płyty DVD oraz pendrive.

To, co sami stworzymy, najczęściej zapisujemy na dysku twardym. Jest to urządzenie znajdujące się wewnątrz komputera, gdyż dostęp fizyczny do niego nie jest człowiekowi niezbędny.

Jak jest zbudowany dysk twardy? W hermetycznie zamkniętej obudowie znajdują się krążki metalowe pokryte materiałem reagującym na impulsy magnetyczne. Dyski te wirują bardzo szybko, a nad i pod nimi przemieszczają się głowice potrafiące zapisywać i odczytywać z nich dane.

Jakie są istotne parametry dysku twardego? Najistotniejszym parametrem dysku jest jego pojemność. Dzisiaj wielkość dysku wystarczająca dla przeciętnego domowego użytkownika to 4-6 GB. Bardziej wymagający kupią jednak 9-13 lub 26 GB.

Drugą istotną wartością określającą dysk twardy jest prędkość dostępu i transferu danych. Dysk twardy jest urządzeniem, które zapewnia obecnie najszybszy zapis i odczyt danych. Dlatego też wykorzystuje się go przy normalnej pracy.

Pamięć USB (znana także pod nazwami: pendrive, USB Flash Drive, Flash Disk, Flashdrive, Finger Disk, Massive Storage Device, Flash Memory Stick Pen Drive, USB-Stick) – urządzenie przenośne zaprojektowane do współpracy z komputrem poprzez port USB i używane do przenoszenia danych między komputerami oraz urządzeniami obsługującymi pamięci USB.

Spopularyzowana również w Polsce nazwa marki urządzenia pendrive (ang. pen, "pióro" + drive, "napęd") odnośnie wszystkich typów pamięci USB rozpowszechniła się najprawdopodobniej ze względu na skojarzenia z wyglądem przypominającym krótki długopis ze skuwką, która zwykle chroni wtyk USB.

Jednostki informacji - najmniejszą jednostką informacji jest bit. Skróconym symbolem bitu jest b.

Wyższe jednostki to:

• oktet (octet) - 8 bitów
• bajt (byte, symbol: B) - pierwotnie ilość bitów przetwarzana jednocześnie przez komputer. Współcześnie, właściwie już od późnych lat 50.^{[potrzebne źródło]}, używa się wyłącznie do oznaczenia 8 bitów (czyli oktetu).

Do oznaczenia większych ilości bajtów stosuje się przedrostki dziesiętne Układu SI, będące wielokrotnościami liczby 10 (10³ⁿ):

• kilobajt (kilobyte, symbol kB) - 10³ = 1000 bajtów
• megabajt (megabyte, symbol MB) - 10⁶ = 1000² = 1 milion bajtów
• gigabajt (gigabyte, symbol GB) - 10⁹ = 1000³ = 1 miliard bajtów
• terabajt (terabyte, symbol TB) - 10¹² = 1000⁴ = 1 bilion bajtów

Istnieją także przedrostki dwójkowe, będące wielokrotnościami liczby 2 (2¹⁰ⁿ):

• kibibajt (kibibyte, symbol KiB) - 2¹⁰ = 1024 bajty
• mebibajt (mebibyte, symbol MiB) - 2²⁰ = 1024² = 1 milion 48 tysięcy 576 bajtów
• gibibajt (gibibyte, symbol GiB) - 2³⁰ = 1024³ = 1 miliard 73 miliony 741 tysięcy 824 bajtów
• tebibajt (tebibyte, symbol TiB) - 2⁴⁰ = 1024⁴ = 1 bilion 99 miliardów 511 milionów 627 tysięcy 776 bajtów