Notatnik jest
bardzo prostym edytorem tekstu, czyli programem umożliwiającym wprowadzanie,
edycję i wydruk dokumentów tekstowych. Określenie prosty wiąże się z jego bardzo
ograniczonymi możliwościami oraz prostotą obsługi. Dlatego też od niego
zaczniemy naukę posługiwania
się klawiaturą.
Sam program
Notatnik jest wykorzystywany zazwyczaj do edycji tzw. plików systemowych, w
których przetrzymywane są istotne informacje dla systemu operacyjnego, a także
do przeglądania plików z informacjami dołączanymi do programów, a dotyczącymi
ich instalacji, itp. rzeczy. Czasem bywa również używany przez programistów
i twórców stron WWW, jako narzędzie do
edycji kodu programu lub języka HTML.
Tekst
wprowadzamy za pomocą klawiatury
komputera. Symbole umieszczone na klawiszach w części
dolnej uzyskujemy wciskając dany klawisz
opatrzony interesującym nas symbolem
lub literą. Symbole
umieszczone na górze opisu klawisza otrzymujemy na ekranie poprzez wciśnięcie
i przytrzymanie klawisza SHIFT (prawy i lewy dolny róg klawiatury)
oraz naciśnięcie
wówczas klawisza zawierającego w opisie
interesujący nas znak.
Duże litery otrzymujemy
poprzez przytrzymanie klawisza SHIFT i wciśnięcie klawisza odpowiadającego
symbolowi oczekiwanej przez nas literki. Można też przestawiać tryb pracy na wielkie
litery, lub małe litery. Dokonujemy tego używając klawisza CapsLock
(lewa strona klawiatury). Jego wciśnięcie powoduje zaświecenie się diody
w prawym górnym rogu klawiatury. Świecąca się dioda informuje nas, że teraz
naciśnięcie klawisza literki odpowiada dużej literze, a naciśniecie klawisza SHIFT
oraz literki - literze małej. Następne naciśniecie klawisza CapsLock spowoduje
wyłączenie lampki w prawym górnym rogu i powrót do poprzedniego trybu
pracy, tj. sam klawisz litery - znak mały, SHIFT i znak litery - litera duża.
Polskie literki uzyskamy
naciskając i przytrzymując prawy klawisz ALT i wciskając odpowiednik
literki polskiej w alfabecie łacińskim. Wciskając i przytrzymując prawy ALT i SHIFT
oraz A uzyskamy .Ą.. (ALT po to, aby uzyskać literkę polską, SHIFT
po to by uzyskać literkę dużą). Jedynym wyjątkiem jest literka .ź.. W tym
wypadku kombinacja prawego ALT i Z jest zarezerwowana dla litery
.ż.. W celu uzyskania litery .ź. trzeba wcisnąć prawy ALT oraz X.
Poprawiania
tekstu wprowadzanego dokonujemy
za pomocą strzałek kursora tekstowego (blok klawiatury pod klawiszami DELETE,
END, itp. w kształcie odwróconej litery T), oraz klawiszy HOME, END, PageUp,
PageDown, Delete, Backspace.
Klawisze strzałek
kursora tekstowego służą do poruszania się po tekście już wpisanym.
Umożliwiają ustawienie
kursora w dowolnym miejscu i dopisanie znaków lub usunięcie ich. Teraz za pomocą
strzałki kursora → możemy przenieść się na koniec wiersza i pisać dalej. Do przesunięcia
się na koniec wiersza możemy wykorzystać również klawisz END. Przesuwa
on zawsze kursor tekstowy na koniec linii, w przeciwieństwie do klawisza HOME,
który stawia go na początku. Klawisz PageUp przesuwa nasze pole widzenia
o ekran w górę, natomiast klawisz PageDown o ekran w dół. Proszę wypróbować
działanie tych klawiszy, gdyż znacznie ułatwiają późniejsze poruszanie się po
tekście.
Ćwiczenie
1
Proszę wprowadzić
do notatnika poniższy tekst, zachowując przy tym wszystkie znaki, wielkość (tzn.
mała/duża) liter, ale nie przejmując się czy zajmuje on linijkę dwie, czy trzy.
Ala
ma kota. Kot ma Alę. ąśćĄŚĆ; ŻABA, ŹREBAK. (Słoń)
–
krowa. 123*23/4 = ? ”I Co z tego?” CÓŻ za
BEZSENSOWNY
tEkSt!
Ćwiczenie
2
Proszę zmienić rozmiar
okienka Notatnika.
Ćwiczenie
3
Mając na uwadze wyżej
wymienione wskazówki proszę napisać parę zdań o sobie.
Proszę następnie
zapisać tak stworzony dokument pod nazwą „Ja” na pulpicie. Podobnie jak w
przypadku programu Paint. Wybieramy z menu PLIK, a z niego opcję ZAPISZ.
Komputer zapyta się wówczas o nazwę pliku, którą trzeba podać. Jako miejsce
zapisania powinniśmy wybrać Pulpit i nasz folder.
Jest jedna różnica
w porównaniu do zapisywania obrazka stworzonego przy pomocy programu Paint, to
typ pliku (dokumentu). Tym razem będzie to .txt, czyli plik tekstowy.
Program ustawi go w tym wypadku domyślnie, więc nie musimy się tym przejmować.
Zwróćmy na to uwagę.
